Tytuł	Piękny Umysł
	Tytuł oryginalny	Beautiful Mind
	Produkcja	USA, 2001
	Czas	136 min
	Reżyseria	Ron Howard
	Gatunek	Biograficzny, Dramat
	Rozpoznanie (kod ICD-10)	F 20
	Rozpoznanie (nazwa jednostki)	Schizofrenia paranoidalna
	Wartość edukacyjna filmu	4/5

Obsypany nagrodami „Piękny Umysł” jest doskonałym kandydatem na otwarcie przeglądu Kinodiagnoza. Film oparty jest na prawdziwej historii matematyka Johna Nash’a, późniejszego laureata Nagrody Nobla za prace dotyczącą teorii gier. Bohatera poznajemy gdy rozpoczyna studia na uniwersytecie w Princeton, jako bardzo ambitnego i zdolanego ale izolującego się człowieka, mającego duże trudności w relacjach społecznych. Mówią o nim „dziwak” – ale wiadomo „geniusz” musi być po trochu dziwakiem! Obserwując zmagania Nash’a ze swoimi ograniczeniami, ze swoją pierwszą i jedyną miłością, oraz z naukowym dążeniem do odkrycia „prawdziwie oryginalnej idei”, widz jest zaskoczony gdy w połowie filmu okazuje się się że „Piękny Umysł” opowiada o czymś zupełnie innym. Bo nawet najbjiźsi współpracownicy, nawet żona nie zauważyli, że połowa życia Nash’a jest jedynie iluzją. Okazuje się, że niektórzy znajomi naukowca, część jego pracy, tajne misja dla rządu – nigdy nie istniały! Schizofrenia, na którą jak się okazało cierpi bohater, wymaga od wszystkich w pierwszej kolejności zrozumienia, poświęcenia i wytrwałości podczas terapii, oraz pogodzenia się z samym faktem i niektórymi następstwani choroby aż do końca życia.
Schizofrenia to jedna z chorób psychicznych, która w największym stopniu dezorganizuje życie pacjenta. Na typowy obraz kliniczny ostrej psychozy składa się wiele objawów:

• formalne zaburzenia myślenia (myślenie jest niezrozumiałe, w ocenie otoczenia nielogiczne)
• zaburzenie treści myślenia = urojenia (głębokie i fałszywe przekonania nie podzielane przez otoczenie, nie podlegające zmianom nawet w obliczu oczywistych dowodów ich błędności)
• zaburzenia spostrzegania (omamy słuchowe, rzadziej: wzrokowe, dotykowe, węchowe)
• brak krytycznego wglądu w doznania i przeżycia, których doświadcza pacjent

Ostatni punkt stanowi główną główną tragedię tej choroby; chory wierzy, że wszystkie objawy chorobowe istnieją w rzeczywistości i pomimo tłumaczeń i peswazji ze strony otoczenia nie ma zdolności ich racjonalizowania.
Schizofrenia to choroba przewlekła. Bezwzglednym warunkiem ustąpienia ostrych objawów psychotycznych jest farmakoterapia. Pomimo leczenia często jednak pozostają objawy przewlekłe, powodując ,że pacjent wymaga ciągłego wsparcia osoby drugiej. Filmu ukazuje nie tylko proces chorobowy ale również skutki uboczne farmakoterapii. John Nash początkowo jest leczony lekami starej generacji, takie wówczas były tylko dostępne. Ostre objawy choroby wycofują się, ale widzimy liczne objawy uboczne po tych lekach: jest powolny w działaniu i myśleniu, ma zaburzenia koncentracji, uczucie fizycznej sztywności, zaburzenia funkcji seksualnych. Dla twórczego, genialnego umysłu to przeszkoda nie do przebycia. John potajemnie odstawia leki, by doświadczyć kolejnego rzutu choroby.
Inna warością edukacyjną filmy jest ukazana metoda schizofrenii, której obecnie się nie stosuje, tzw. wstrząsow insulinowych. Tę metodę stosowano w latach 30-50tych XX w. a polegała na wywoływaniu (przy użyciu wstrzyknięć insuliny) powtarzalnych stanów ciężkiej hipoglikemii i śpiączki. Terapie wstrząsowe były metodami leczniczymi pierwszego rzutu, często przed podaniem leków przeciwpsychotycznych.

Kolejny aspekt na który trzeba zwrócić uwagę to wsparcie i pomoc udzielana chorej osobie; w tym przypadku: wypływająca z miłości odwaga oraz poczucie obowiązku, które widzimy w zachowaniu Alicji, młodej żony Nash’a. W miarę rozwoju choroby męża traci ona każdego dnia obraz mężczyzny, którego pokochała. Poprzeaz elementy niezrozumienia, zwątpienia i strachu dojrzewa w niej inna kobieta.. Dzięki jej mądrej miłości John przetrwał najgorsze chwile i odnajduje nowy sposób na życie. Leki II generacji, które zaczyna przyjmować nie dają już tak wielu objawów ubocznych a jednocześnie tłumią objawy psychotyczne. I choć jego choroba trwa, on zwycięża ponieważ umie ją kontrolować, a bliscy pomagają mu w tym każdego dnia.
I takie jest wielkie przesłanie tego filmu - ze schizofrenią mażna żyć. Nie bójmy się wyciągnąć rękę do osób, które jej doświadczają. Dzięki naszej pomocy chorzy mają szansę odnaleść się w otoczeniu, podjąć pracę, ułożyć sobie życie osobiste.
Ścisły umysł Johna Nash’a zanalizował i oswoił nieracjonalną chorobę, oraz dopuścił do głosu coś tak nielogicznego jak miłość. „Piękny umysł” – piękny film.

Urszula Sadłowska
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

Powrót

Treść